Fuck off I love you - Lars Mæhle

Mynten avgjer valet

Bok: Fuck off I love you

Forfattar: Lars Mæhle                            

Sider: 159

Samlaget                      

Sjanger: Spenningsroman                  

Vemund er ein heilt vanleg 16-åring. Sjølv om han er forelska og har vennar, hamnar han fort inn i eit dårleg miljø. Vemund kjenner seg veik og usikker på vennegjengen. Han er ikkje typen som snakkar for seg sjølv og tør ikkje å ta eigne val. 

Two-Face, leiaren i gruppa, har nett kome ut frå fengsel og er ein veldig slem gut. Alle viktige val i gruppa avgjer han med myntkast. På den eine sida av mynten står det ”Fuck off”, og den utvalde må utføre ei dårleg handling, som oftast ei kriminell handling. På den andre sida av mynten står det ”I love you”, og her kjem handlinga, som må utførast, til å bli god. Handlinga blir bestemt av Two-Face.

Historia byrjar med at Two-Face har spunne på mynten, og det blir sida «Fuck off» som vender opp. Vemund sin oppgåve er å tenna på ein knusktørr åker. Han spring ut i åkeren med lighteren i høgre hand og ein klump i magen. Vemund kjenner seg pressa av Two-Face, og er redd for kva han vil gjere om Vemund ikkje tenner på åkeren. Han veit godt at han har hamna på feil spor, men ikkje korleis han skal komme ut av det.

Eg synest heilt klart at dette er ei bra bok. Ho er fylt av spenning og humor. Lars Mæhle har vore flink til å skildre Vemund, og eg synest han skriv godt, med eit flytande og veldig lett språk. Eg synest også at Mæhle skildrar situasjonen til Vemund på ein god måte, det er lett for lesaren å ane at noko tragisk kjem til å hende. Likevel var det ikkje alltid like lett å hengje med på kva Mæhle ville få fram, og eg gir derfor boka terningkast 5. Boka passar for ungdom frå 13-15 år.

Victor

Keeperen til Tunisia - Lars Mæhle

Morsam ungdomsroman for både gutar og jenter

Tittel: Keeperen til Tunisia

Forfattar: Lars Mæhle

Sidetal: Boka er på 167 lettleste sider

Sjanger: Roman

Hovudpersonar i boka

Jo Istad er hovudpersonen i boka. Han er ein 13 år gammal gut som er flink på skulen og livredd for at noko gale skal skje han. Jo prøver å unngå alt som omhandlar urolege medelevar, sport, helsefarlege saker og jenter. Sjølv om han prøver å unngå dette, møter han på farar og problem kor hen han går.

Mari  er den nye jenta i klassen til Jo, som alle gutane er begeistra for. Ho er i likskap med Jo også flink på skulen, men er flink til å spele fotball og er ikkje redd for å ytre meiningane sine.

Einar er bestekameraten til Jo. I kvart fall om du spør Jo sjølv. Han likar å spele fotball og har ein storebror som er profesjonell fotballspelar i England. Einar held på ein hemmelegheit som ein ikkje får høyre noko om før i slutten av boka. Ein får ikkje inntrykk om at Einar er særleg begeistra over å vere med Jo.

Tom Erik er skulas verste bølle og Jos aller største frykt. Jo endar opp i mange ufrivillige problem med Tom Erik og gjengen hans. Han går under kallenamnet ”Tommelen.”

Handlingsreferat

Jo går i sjuande klasse og det er det siste året før han byrjar på ungdomsskulen. I år er året kor alle i klassa til Jo samlar på fotballkort. Alle jaktar etter det aller mest sjeldne kortet: Nemleg keeperen til Tunisia. Jo er ein tankefull gut som heile tida føreser det verste.Tommelen tvingar alltid Jo til å gjere leksene sine, og Jo våger ikkje seie noko i mot. Alle gutane henger rundt den nye jenta i klassen, Mari. Jo byrjar å gjere ting han eigentlig ikkje er komfortabel med, for å vinne hjartet til Mari.

Mi meining

Forfattaren skriv på ein god og lettlest måte med eit fint grep om stilen og språket. Romanen er ei eg-forteljing kor tankane til Jo handlar om alt frå fotball til frykta om å mislykkast. Eg synest at boka er spanande fordi ho byr på eit mysterium som Jo må våge mykje for å halde håpet om draumejenta, Mari i live. Boka er som sagt ein lettlest ungdomsroman som passar for både jenter og gutar mellom 11 og 13 år fordi ho er barnsleg av og til, men er veldig morsam. Ein treng ikkje å vere fotballinteressert for å lese han fordi han handlar om ungdomsproblem og kvardagen generelt. Boka er filmatisert under namnet ”Keeperen til Liverpool” og er har sett han. Boka og filmen er nesten heilt like. Eg får ikkje noko nytt inntrykk etter å lese boka. Eg anbefaler å lese boka først for å ha eit godt grunnlag før ein ser filmen.

Skrive av Vetle

Englefjes - Ingelin Røssland

Englar iblant oss

Ingelin Røsslands “Englefjes” blei skriven i 2008 og er på 166 sider. Romanen er ei blanding av eventyr og krim, kor hovudpersonen, 17-årige Engel Winge spring rundt for å skaffe seg gode reportasjar omkring den stille, vesle byen Tysnes. Ho bur med bestemora si, og har sommarjobb som journalist i det lokale avisbyrået. Med faren i Berlin og mora død, kvifor ikkje berre fullføre skulen i Tyskland?

Da Engel finn ut at ein lokal riking byggjer ulovlege sjøhus, og seinare den dagen skal intervjue han, blir ho nyfiken, men dobbelsida hennar endar opp utan eit ord om dei.  Redaktøren minner ho på at dei ikkje har noko med han å gjere, men det stoppar ikkje Engel som aner at noko er i gjære. Plutseleg er ho blanda opp i noko mykje større, kor til og med ordføraren er innblanda.

Kan Engel løyse opp i den tilsynelatande umoglege situasjonen i tide? Blir kameraet hennar det viktigaste våpenet mot uretten?  Og kva er det redaktøren skjuler?

Eg synest at boka var spennande og godt skriven. Boka flyt godt og behageleg, men ein finn boka passeleg lang og historia har eit relativt  høgt tempo. Det skal seiast at eg føretrekkjer bøker som har meir action og kor handlinga skjer på ulike  stader.

            Thomas 

Zoomarferien - Arnfinn Kolerud

 To gutar, eitt kamera. Ein gneldrepung

Tittel: Zoomarferien

Forfattar: Arnfinn Kolerud

År: 2007

Sjanger: Humor/spenning, roman

Sidetal: 155

Forlag: Det Norske Samlaget

Hovudpersonane i Zoomarferien er dei to venane Odd og Per Tore. Odd er 14 år gamal, og Per Tore er noko eldre. Per Tore har eit fotoapparat med en zoom-funksjon. Retten til kameraet held han høgt. Odd er ein meir tilbakehalden fyr som blir med på det Per Tore gjer, og heng etter. Odd er nok den mest interessante og spesielle personen.

Når verken Odd eller Per Tore får dra på sommarferie vil dei prøve å tene pengar. Dei ser ein mann med namn ”Gneldrepungen”, ein lærar som ikkje er veldig populær, dumpe noko i ein skog, og får tatt eit bilete. Dei har blitt inspirert av mafia og utpressing frå filmar, og skriv trusselbrev for å få inn litt pengar. Med eit brev av bokstavar utklipt av aviser og ringt opp frå telefonkioskar med eit handkle over er dette mafiaverksemd på høgt nivå. Naturlegvis går ikkje alt etter planen…

Sjølv likar eg betre bøker med meir spenning og action, men trur denne boka passar bra for alle som vil lese ei litt meir spesiell og morosam bok. Eg likar korleis Kolerud har skapt karakterar som alle er forskjellige, og som fangar interessen til lesaren. Boka er lettlest og egnar seg godt for alle aldersgrupper. Det er ei morosam bok med mange flotte skildringar.

Tarjei

Politi - Jo Nesbø

Nervepirrande politidrama

Jo Nesbø: "Politi"

Sider: 526

Eg hadde gledt meg veldig lengje til å lese «Politi», og ikkje mindre nysgjerrig vart eg på han etter eg har lese så mange gode omtaler av han i avisene. Forventningane var dermed store da eg starta - og etter den dramatiske avslutninga i Gjenferd måtte eg finne ut kva som skjedde vidare med Harry Hole!

Boka startar der den førige slutta. Ein pasient ligg i koma under streng observasjon på sjukehuset. Situasjonen har lengje vore stabil og uendra, men ein dag synest det plutseleg som om pasienten skal byrje å vakne. Samstundes blir ein politimann brutalt myrda på åstaden for eit tidlegare drap. Drapet er som ein kopi av det førige, som enno er uoppklara.

Den tidlegare gruppa til Harry Hóle blir sett på saka, men strevar med å finne spor og motiv. Ei tid seinare skjer nok eit drap, òg denne gongen på åstaden for eit uoppklara. Offeret er nok ein gong politimann, og etterforskingsgruppa skjønner at dei står overfor ein seriemordar som drep polititenestemenn. Kven er det som vil dei tilsette i politiet til livs og kvifor?

Boka er godt skrive og plotta er veldig bra. Ho er dramatisk og spennande, og mange av offera i denne boka er kjende for oss, og det gjer at vi som les blir meir engasjert i det som skjer. Vi er òg litt nervøs når vi les denne boka, for vi har med ein politimordar å gjere, det set vår alles kjære Harry Hole òg i skotlinja, og han er vi redd for. Det var godt kamuflert kven som sto bak drapa, og det kjem som ein overrasking på meg som les.

Eg gjev boka terningkast 5, sidan eg ikkje vart like oppslukt som med dei andre bøkene, og starten var litt rotete. Men det var absolutt ei bra bok som eg tilrår å lese!

Sofie

Tomorrow when the war began - John Marsden

Tomorrow When The War Began 
Ei bokmelding av Simen 

Forfattar: John Marsden 
Forlag: Quercus 
Utgivingsår: 1995 GB 
Sider: 284 
«Tomorrow when the war began» handlar om Ellie på 17 år, som vil dra på eit siste eventyr med dei nære venene sine før skulen startar. Dei pakkar Ellies Land Rover og dreg ut i 

villmarka til ein fast campingstad. Dei er åleine i ei heil veke før dei dreg tilbake, men når dei kjem tilbake finn 17-åringane ut at noko er gale. Liva deira vil kome til å forandre seg for alltid. Kva er det som skjer? Korleis kan heile byen berre ha vorte tømt for menneske? Kva gjer dei med situasjonen? Uansett vil ting aldri bli som dei var før. 

Ellie Linton 17 år frå Wirrawee er ei heilt normal jente frå Australia som er intresert i gutar, skulen, og å dra ut med vener. Ho viser utover i boka at ho er ein god leiar og veit å snakke for seg. 

Det er ei bok utan bilete, noko som ikkje gjer noko ettersom John Marsden forklarar på ein heilt fantastisk måte, som gjer det veldig vanskeleg å leggje ho frå seg. Det er ei heilt fantastisk bok, som eg vil tilrå for både gutar og jenter mellom 14-18 år. Dette er fordi det er eit litt komplisert språk i ho ( engelsk ). Men eg naut verkeleg å lese ho. 
Ut i frå det eg har lese i boka trur eg John Marsden vil at lesarane skal tenkja gjennom kva dei ville gjort for landet sitt i ein krisesituasjon.

Harry Potter og de vises sten - J.K. Rowling

Frå kott til rikdom og ry

Harry Potter og de vises stein

Av J.K Rowling

Eg har lese boka «Harry Potter og de vises stein». Denne boka er under sjangeren fantasy, temaet er både makt og motmakt og verkelegheit og fantasi. Boka har 281 sider, men ho er så spanande at ein blir ferdig med ho fortare enn ein trur.

Harry Potter bur saman med tanta si Petunia, onkelen Victor og syskenbarnet Dudleif. Harry trur han er ein heilt vanleg gut. Slektningane hans behandlar han dårleg. Han må sove i eit kott under trappa, han får aldri nye klede eller leiker, og Dudleif sin favorittsport er å plage Harry. Han lengtar etter foreldra sine som omkom i ei trafikkulykke. Det er i alle fall det han har blitt fortalt av sin tante og onkel.

Plutseleg ein dag begynner Harry å få mystiske brev, og fleire brev kjem til huset kvar dag. Onkel Viktor vert gal, og brenn alle breva før nokon får lest eit ord. Familien flyttar endatil til ei forblåst øy for å unngå alle breva som kjem flygande som uglepost. Ved midnatt på Harry sin gebursdag dukkar det opp ein kjempe av ein mann utanfor døra. Den skjeggete mannen gir Harry eit brev som seier at Harry er tatt inn på Galtvort skule for hekseri og trolldom. Harry Potter er ein trollmann!

Harry har mørkt hår, briller (som ofte er øydelagde) og eit sikksakk-arr i panna. Harry er ein veldig modig gut som brukar alle sine krefter for det gode. Dette viser han då han nesten ofrar livet sitt for å hindre nokon i å ta «den vises stein», som ikkje må kome i gale hender. Foreldra hans døde i Voldemort sitt forsøk på å drepe Harry.

Gygrid er ein kjempe av ein mann, ansiktet hans er nesten heilt dekka av hår og skjegg, men ein kan sjå auga hans som glimtar under alt håret. Han er ein veldig omtenksam person, og Harry ser på han som ein far. Han jobbar på Galtvort skule som skogvaktar. Dess skumlare dyra blir, dess meir likar Gygrid dei.

Voldemort er ein forferdeleg trollmann med dei verste hensikter ein kan ha. Han har drepe hundrevis av menneske tidlegare, men med Harry svikta han. Formelen gikk som ein spegel tilbake på han, og han mista alle sine krefter. Voldemort er no ute etter å få «dei vises stein», som kan gi han krafta tilbake, og hemne seg på Harry.

 Eg elskar denne boka fordi ho er spanande, morosam og du veit aldri kva som vil skje på neste side. J.K. Rowling skriv som om du blir ein del av handlinga i boka. Eg har likt denne boka sidan eg las ho som 8-åring.

Eg kan absolutt anbefale «Harry Potter og de vises stein» på det sterkaste og anbefaler ho til alle som likar, og ikkje likar å lese.  Eg trur at alle som startar å lese denne boka vil like ho med ein gong. Denne boka passar for alle born, både gutar og jenter, mellom 8 og 13 år. Men eg har høyrt at til og med vaksne elskar å lese om Harry Potter sine eventyr.

Sebastian

Brooom - mitt liv med bil - Jan Erik Larssen

Brooom, mitt liv med bil, Jan Erik Larssen, Gyldendahl Forlag 2005. 200 sider

Brooom er en motorisert fortelling for alle som er litt, mye eller ekstremt opptatt av ting som sier Brooom. Det er hva hele Bil-Norges maskot, Jan Erik Larssen, leverer i boka.

Livet til en bilglad person starter med den første kjøreturen hjem fra klinikken i en arvet familiebil fra 1970-tallet. Derfra går det via lekebiler, ungdomsbiler, motorsykler, statusbiler, rallybiler og flerbruksbiler helt til reisen ender med en kreativ «siste reis». I sin første bok gir Jan Erik Larssen deg en sprudlende innholdsrik tekst, illustrert med biler du garantert vil nikke gjenkjennende til.

Boka er skrevet på en vanvittig bra måte slik at det nesten er umulig å legge den fra seg igjen når man først har begynt å lese. Den er også så lettlest at folk i alle aldere skjønner språket godt uten å måtte bruke noen ordbok. Alle bildene av bila gjør den interessant og får folk nysgjerrige.

Jeg anbefaler den for; «alle som er litt, mye eller ekstremt opptatt av ting som sier Brooom», som nevnt i tittelen.  

Den er nok ikke til å anbefale for folk som ikke kan noe om biler i det hele tatt da det er en del «tekniske» forklaringer bare bilfolk kan skjønne. Men interessant er den nok uansett for de aller fleste.

Terningkast 6 fra meg.     

Robin 

Mengele zoo - Gert Nygårdshaug

Mengele zoo

Mengele zoo  er ein roman som blei skriven av Gert Nygårdshaug i 1989. Han var ein stor hit, og blei omsett til mange ulike språk. I 2007 blei han faktisk kåra til den beste norske boka nokosinne.

Boka handlar om ein liten, fattig gut som bur i dei Latinamerikanske skogar. Han bur saman med familien sin, og heiter Mino Aquiles Portoguesa.  Fritida til Mino går ut på å fanga sommarfuglar saman med faren, og leike saman med sine to venar. I same landsby bur det også ”Gringos”, som sakte, men sikkert sotar ned byen med sine oljetårn. Gringoane behandlar dei som bur i landsbyen utruleg dårleg, og det fører til mange konfliktar.

 Ein dag Mino er aleine på jakt etter sommarfuglar, høyrer han skriking frå landsbygda.  Da han livredd kjem tilbake til landsbygda, er alle døde. Gringoaene står bak, men han skal få sin hemn.

Etter ei lang reise fylt med blod, sveitte og tårer, møter Mino sin perfekte match. Ein gategut frå nabolandet med same tankar i hovudet.  Da dei etter kvart skaffar pengar og møter to liketenkande jenter, lagar dei ei slags gruppe. Gruppa får namnet ”Mariposa-bevegelsen”, og dei har store planar. Planar om å utslette alle grådige menneska som er ein trussel for miljøet og fattigdomen i heile verda.

 Mino er ein tapper og intelligent gut, som aldri gir opp. På grunn av behandlinga han fekk av gringoane da han var liten, er han alt anna enn godhjerta når det gjeld dei. Sjølv om han berre ser raudt når det gjeld gringoane, set han alltid dei som står han nær før seg sjølv.

Orlando, gateguten Mino møter, har til felles med Mino at han både er tapper og intelligent. Trass i at han også vaks opp mesteparten av barndomen fylt med fattigdom og utan foreldre, tek han livet med eit smil. Han er ein munter person som ikkje tek et nei for et nei. Dette er noko han spesielt gjer når det er jenter det er snak om.

Eg anbefaler boka til personar på alderen min og oppover. Dette gjer eg fordi boka inneheld ein del vanskelege ord, og et par situasjonar som kan vere vanskelege å forstå. Det har vel noko å gjere med at boka er skriven på slutten av 80-talet, og da brukte dei annleis ord enn det vi gjer i dag. Eg vil spesielt anbefale boka til folk som er i tjueåra, fordi ambisjonane Mino og gjengen har i boka er noko dei kanskje kjenner seg igjen i. Humoren i boka er simpel, og eg tenkjer sjølv at den kan passe for ein kvar person. Så lesar, leitar du etter ei spennande, romantisk bok med god moral du aldri kjem til å gløyme, er dette boka for deg.

Som du kanskje har forstått så elskar eg Mengele Zoo. Det er ei god blanding av spenning, kjærleik, humor og ikkje minst er den kritisk til samfunnet. Eg likar veldig godt at  ein får sjå samfunnet frå ein helt anna synsvinkel, og til informasjon er det den første av tre bøker.

Terningkast: 6

Nipe

Gamer - Tor Arve Røssland

                                                                 GAMER

Boka er skriven av Tor Arve Røssland og er på 138 sider. Han har og skrive fleire bøker som Svarte-Mathilda II, På Rømmen og Anti-Pode. GAMER er ei bok om å spele, om samarbeid og om kven som har viljen til å bli best. War of Faluza eksisterer ikkje, men viss du har spelt andre spel kan du fort føle deg heime!

Denne boka handlar om ein gjeng med kompisar som set seg heilt inn i eit nytt og ekstremt populært spel, War of Faluza. Alle kompisane til hovudpersonen sit heime og spelar spelet til dei kjem opp i level, så dei seinare eventuelt kan kjempe om store pengepremiar. Seinare møter hovudpersonen ein person frå Oslo som heiter Will i spelet. Han er ein lysriddar i level 80 og hjelper hovudpersonen med å kome opp i level. Alven Buddy (hovudperson), Yngve med dvergen Lilybeth, Marius med trollmannen Redjac, Lisbeth med dødsalven Gilda og den røynde spelaren lysriddar Will, dannar ein guild saman og trenar hardt før spelet opnast for PvP med pengepremiar. Men det er ikkje berre i War of Faluza det er spenning. I den verkelege verda opplever hovudpersonen at nokon følgjer etter han på gata, og hackar seg inn på datamaskina hans, situasjonen blir vondare og vondare. Det første raidet i PvP-konkurransen blir tapt, laga tapar 10 000 euro, og nokon får skulda. Så blir den eine personen overfalt og banka og må på sjukehuset. Kor sint går det an å bli om det går dårleg i eit spel? Kan det få deg til å banke andre? Og kven var det som gjorde det? Var det nokon i gjengen? Kor godt kjenner dei kvarandre eigenleg? Kven kan ein eigenleg stole på?

Eg synest boka var veldig spennande fordi dei får utfordrande oppgåver, og dei får til slutt spele om pengepremiar, og det byrjar å skje ting utanfor spelet og. Eg synest det er veldig lett å hengje med i det som skjer i boka fordi det er korte sider, korte setningar og lette ord. Denne boka trur eg passar best for alle dei som er interessert i data og gaming, fordi forfattaren brukar mykje gaming-ord, og det handlar for meste om det nye spelet War of Faluza. Eg ville gjeve boka terningkast 5.

Mjahed

Skammarens dotter - Lene Kaaberbøl

GÅVA INGEN VIL ARVE:

Tittel: Skammarens dotter

Forfattar: Lene Kaaberbøl. Danmark

Sidetal: Denne utgåva har 213 sider

Sjanger: Fortelljande episk diktning, skjønnlitteratur, fantasy roman.

Fyrsteutgåve: År 2000, omsett til nynorsk i 2003, av Øystein Rosse.

Utgitt: Samlaget

Hovudpersonen i boka er Dina, som er ti år gamal. Det einaste Dina har arva er augo til mor si,  fordi ho har verken arva høgda eller det vakre ved mor si. Dina er lav, lita og har hår som ein hest. Ho har ingen vener fordi ingen tør å sjå ho inn i augene. Dei vil ikkje sjå det dei skammar seg for.

Ho har nemlig arva ei gåve frå mor si, nemleg skammaraugo. Alle som ser Dina i augo må sjå alt dei skammar seg over. Dei ser alt dei ikkje vil innsjå sjølv og det dei vil holde gøymt. Det er berre familien til Dina, bror hennar, Davin, og søster hennar, Melli , som kan sjå ho i augo utan å skamma seg. Mor til Dina er skammaren sjølv, og derfor blir ho tilkalla når nokon skal tilstå eller skal forhøyrast. Ein kveld, da mor til Dina skal ut på eit oppdrag til nabobyen Dunark for å forhøyra ein mordar, blir mora til Dina lenge borte. Dunark ligg langt borte. Medan mora er borte, kjem det ein mann og hentar Dina. Ho vert tilkalla sidan ho  har same gåve som mor si. Etter å ha ridd lenge, kjem dei til Dunark. Dei finn borga der mora er, men det viser seg at mora ikkje har bede om hjelp og har ikkje tilkalla dottera. Kvifor er Dina kome så langt for å ikkje eingong vere til hjelp for mora?

Det er også her i Dunark vi blir kjende med Nicodemus. Han blir den einaste venen Dina nokon gong har hatt. Han reddar Dina fleire gonger frå farar og truslar. Han er også ein stor grunn for at Dina i det heile tatt kjem ut for farar. Nicodemus, også kjend som Nico, er ein av dei einaste som tør å møte augo til Dina.  Han gjer det sjølv om det gjer vondt og det er ubehageleg.

Eg tykkjer boka  er veldig god. Ho var ganske hard å komme i gang med, men når eg hadde lest eit par kapitla og eg hadde kome inn i ho, var ho vanskeleg å leggje frå seg, ho fangar meg med alle sine beskrivingar og tankar.

Eg meiner boka passar godt for ungdommar frå 13 til 16 år. Eg trur ikkje at barn eller  ungdom som  er yngre enn 13 år vil like boka, dette fordi den er vanskeleg å kome inn i og litt tung i starten. Ho har også nokon merkelege namn. Eg trur at lesaren skal vere litt glad i sjangeren «fantasy» for å like denne boka.

Denne bokmeldinga er skrevet av Mina

Naiv. Super - Erlend Loe

Tittel: Naiv. Super.
Forfattar: Erlend Loe
Sider: 215
Sjanger: Roman

Handling 
Naiv. Super. handlar om ein mann på 25 år. Eg-personen byrjar å tenkja over mysteria i livet etter at han blir slått i crocket av broren sin. Han gjev opp studia sine og flyttar inn i leilegheita til storebroren som er i USA på forretningsreise. Der brukar han mesteparten av tida si til å leike med ein stor, raud ball og eit bankebrett, og fundere over livets gåter og kva tid eigenleg er. Ein av hovud-karakterane i boka er kompisen hans, Kim. Kim jobbar som meteorolog i Nord-Noreg, der han kjedar seg veldig mykje. Difor faxar Kim og eg-personen mykje. Kim er eg-personen sin dårlege ven. Han masar alltid på eg-personen, og får eg-personen til å få dårleg samvit ovanfor han. I underetasjen i leilegheita til storebroren, bur det ein liten gut som heiter Børre. Eg-personen og Børre får god kontakt, og blir veldig gode vener. Ein dag spør faren til Børre eg-personen om han kan sitja barnevakt for Børre. Eg-personen seier sjølvsagt ja, men same dagen faxar broren frå USA, og spør om eg-personen kan kjøpe ein bil til han. Det eg-personen ikkje veit, er at den dagen vil forandre heile livet hans.

Karakterar 
Eg-personen er ein veldig omtenksam, roleg og litt snål type. Han brukar mesteparten av tida si til å fundere over djupe tankar, og kjem fram til konklusjonar dei fleste ikkje forstår seg på. Han finn roa si i eit bankebrett og ein raud ball, og har ein femåring som bestevenn. Kim jobbar med å studere vêret, og varslar Blindern to gonger om dagen. Kim er nesten like snål som eg-personen, noko som bitt dei to godt saman.
Børre er ikkje som alle andre femåringar. Han likar å skrive lister over ting han likar og mislikar. Børre synest sykkelen til eg-personen er tøff, og likar også bankebrett.

Meininga mi 
Eg synest boka var svært forvirrande i starten, men alt fall på plass etter kvart. Boka er munter og morosam til tider, men også dyster og mørk. Boka forklarar situasjonar på ein måte som berre Erlend Loe får til. Det verkar som om Loe vil vi skal le litt av eg-personen, samstundes som vi tek han alvorleg, og kanskje lærer litt av han. Synsvinkelen er eg-synsvinkel. Der vi får vita alt som skjer gjennom hovudpersonen, og vi får vita alle tankane hans. Dette skapar ei kjensle av at du er inne i hovudet til eg-personen. Eg tilrår denne boka til både gutar og jenter frå 15 og oppover. 

Mikkel

Scorpia - Anthony Horowitz

Scorpia

«Scorpia» er den femte boka som er utgitt i Alex Rider-serien skriven av Anthony Horowitz. Boka blei utgitt første gong i England i 2004, og (den engelske versjonen) består av 359 sider. Boka er morosam og går under spenningssjangeren, da boka inneheld mykje humor, fart, spenning og «action».

Vi har i tidlegare bøker fått vite at Alex Rider er ein veltrent, sterk fjortenåring, som går på Brookland skule i London. Han har eit velbygd og sterkt utsjåande, brune auge og lyst, kortklipt hår. Han er både smart, modig og omsorgsfull, og han beherskar fleire språk. Han er også veldig god i kampsport og  i dykking. Ein kan fint samanlikne Alex med ein ung versjon av James Bond.
Sidan Alex er foreldrelaus, bur han hos onkelen sin, Ian. Ein dag får han den triste beskjeden om at Ian har døydd i ei bilulykke, noe Alex eigentleg mistrur litt. Alex blir seinare kontakta av spionbyrået MI6 som fortel han at Ian var ein dyktig agent som jobba for dei. Det kjem også fram at han døydde på eit av sine oppdrag, og ikkje i ei bilulykke. Vidare blir også Alex verva som agent, slik som sin onkel.
På eit av Alex sine oppdrag blir han fortalt av en leiemordar (fiende) at foreldra hans ikkje døydde i ei flyulykke, slik han tidlegare blei fortalt. Foreldra hans døydde som følgje av bombing. Leiemordaren fortel også at han og foreldra var kollegaer, noko som overraska Alex. Leiemordaren oppfordrar Alex til å dra til Venezia og oppsøke «Scorpia».
Denne boka, Scorpia, handlar for det meste om at Alex får denne sjansen til å reise til Venezia på skuletur. I Venezia finn han Scorpia etter mykje leiting. Det skjer mykje meir på turen enn Alex hadde forventa.

Eg likte Scorpia utruleg godt, da den gjorde meg verkeleg nysgjerrig på neste kapittel. Det som er unikt med denne boka er at ho held seg spennande heile vegen gjennom, noko som resulterer i at du omtrent ikkje greier å legge ho frå deg. Eg anbefaler og oppfordrar alle spenningsinteresserte gutar mellom 12 og 16 år til å lese spenningsromanen.
Markus H

About a boy - Nick Hornby

About a Boy:

Forfattar: Nick Hornby

Handling: Marcus er ein 12 år gammal gut som er veldig vaksen og intelligent for alderen, med eit lite snev av Aspergers syndrom. Han bur aleine med mora si i London, og ho har nettopp slått opp med kjærasten. Ho utviklar depresjon, og Marcus må derfor passe på både mora og på seg sjølv.

Will, derimot, er ein 36 år gammal mann, som er ein kynisk skjørtejeger viss oppvekst har gjort han veldig lite empatisk. Faren hans skreiv ein julehit mange år før dette, noko som gjer at Will får all inntekt som songen tener inn, og derfor har Will aldri trengt ein jobb. Will bruker derfor mesteparten av tida på å sjekke damer og å perfeksjonere sin eigen livsstil. Will finn ut ein dag at det å late som om han er aleinefar med ein to år gammal son er ein god måte å sjekke damer på. Han møter derfor aleinemora Suzie gjennom ei støttegruppe for aleineforeldre. Suzie er venninne av Marcus’ mor, som arrangerer det slik at Marcus kan bli med på piknik med Suzie, Will og resten av støttegruppa. Da Suzie og Will skal sleppe av Marcus i leilegheita, finn dei Marcus si mor bevisstlaus. Ho har tatt ein overdose av sovepiller.

Marcus blir, etter mora sitt sjølvmordsforsøk, svært redd av tanken på å bli aleine, og bestemmer seg for at Will ville bli ein passande farsfigur. Da Will ein dag møter ein smilande Marcus på døra si, veit han ikkje kva slags forhold dei to vil få utover dei neste månadene eller kva den vesle guten kan lære han.

Forholdet mellom Marcus og Will: Marcus og Will forstår kvarandre betre enn nokon andre, ettersom dei har kva den andre manglar. Will skjønner kvifor Marcus blir mobba og utstøtt blant sine jamnaldringar, og Marcus forstår at sjølv om Will verker fornøgd med sitt tilvere, finn han ikkje mykje meining i eit liv som ikkje består av anna enn å sjekke damer, høyre på plater og sjå på TV. Will får Marcus til å forstå at tilveret hans syg, med ei suicidal mor og klassekameratar som hatar han, og at han treng endring. Marcus derimot får Will til å forstå at han eigentleg ynskja meir med livet enn å få alt servert på sølvfat. Slik ser ein endringar over tid hos begge karakterane, noko som kan vere både gledeleg og morosamt, men også litt melankolsk. Kort sagt, forholdet mellom dei to er det som får handlinga til å gå framover.

Eigen meining: About a Boy er ei søt, trist og ikkje minst morosam historie om det å vekse opp og kor vanskeleg det kan vere. Med fantastisk dialog mellom karakterane i boka og flotte skildringar slår Hornby homerun med denne boka. Nokon gongar kan skildringane om tankespinnet til karakterane trekke litt langt ut, men dette er om noko det einaste minuset eg har å trekke fram. Historia om Will og Marcus er ein bittersøt historie som vil vere i tankane dine i lang tid etter du har lese ho.

Marcus E

Fire dagar i Nairobi - Tore Elias Hoel

Fire dagar i Nairobi

Forfattar: Tore Elias Hoel

Tittel: Fire dagar i Nairobi

Sjanger: Roman, Drama

Tema: Kjærleik og kjønnsroller

Boka handlar om ein gut som heiter Peter, ein gut som er veldig glad i å syngje. Han har mange tankar og løyndommar. Peter sin draum er eigentleg å syngje aleine, for han meiner at om han syng aleine tener han fleire pengar og da kjem han til å bli kjent. Mora hans får vite at han er blitt spurt om å vere med i koret for skulen, og ho takkar sjølvsagt ja til det.  Mykje eskalerer  dei neste fire dagane, og livet hans blir snudd på hovudet og tilbake igjen.

Forfattaren skreiv boka ut ifrå berre fire dagar, som vist i boktittelen.  Dette er noko som gjer boka veldig interessant å lese. Eg synest at boka er veldig detaljert, som gjer at ein føler at ein går saman med Peter rundt i gatene i Nairobi.

Boka viser veldig godt forskjellane mellom den fattige slummen til dei rike og reine gatene i Lavington der Peter bur.

Eg meiner at denne boka passar for jenter og gutar på 15 år og yngre, boka var kjempespennande og veldig lett å lese.  Ho har 94 sider med relativt stor skrift. 

_Marie 

Om drittsekkar på tre måtar - Eva Jensen

Om drittsekkar på tre måtar

Forfattar: Eva Jensen
Sjanger: Noveller (fleire noveller i boka)
Sidetal: 70

Eg har valt å skrive om den novella eg likte best i boka. Den heiter Firkløver, og her er eit lite utdrag frå den:

«Med deg var det annleis. Eg hadde aldri følt slik som dette før. Aldri hadde eg sett ein så vakker skapning før. Dine sjøblå auge, drukna eg i den fyrste gongen eg såg deg. Det var i hagen din. Den fyrste gongen. Du viste meg inn i hagen, som var så godt skjult inn i skogen, at ein var nøydd til å være ekstra merksam for å sjå den. Aldri hadde eg trudd at hagen var så stor, sett frå utsida. Overalt var det planta nydelege blomar, og midt i, var den heimelaga benken vi sat fleire timar med uendelig prating om alt muleg. Eg fortsette å kome kvar dag, sjølv om eg undrast ved deg. Du heldt deg alltid litt tilbake, og det låg ein mystisk skugge bak deg. Likevel var det noko med det fantastiske smilet ditt, som fikk meg til å smelte. Mitt fyrste kyss, var den sommaren. Med deg. Eg hugsa det så godt. Heile kroppen min blei løfta opp i det korte augeblikket, og for fyrste gong følte eg meg lykkeleg. Eg hadde aldri følt meg så full av glede i heile kroppen før. Hadde eg berre tatt vare på den følelsen litt lenger, kunne eg kanskje beheldt den. Dagen etter eg kom til hagen din, var den sprudlande, fredfulle følelsen forsvunne like fort som finvêret. Dette var fyrste dagen det hadde regna heile sommaren, og fyrste gongen eg hadde følt meg så ulykkeleg. Eg såg inn på hagen, ein siste gong, og følte meg like tom som den var.»

Eg-personen i boka er ein forsiktig person, som er ganske uviss på dette med gutar. Ho er ei jente med mange kjensler, som fører til at ein lever seg godt inn i handlinga. Kjenslene hennar gjer også at ein får stor medkjensle med ho rundt dette som skjer. Ho likar seg i naturen, og den store hagen er den perfekte staden for ho å vere.

Du-personen er ei gut med ein merkeleg oppførsel, som gjer at ein ikkje heilt veit om han er ein å stole på. Han utgir seg for å vere den perfekte draumemannen,  men så skjer det noko plutseleg, som gir lesaren ein aning om kva den mystiske skuggen bak han er.

Eg meiner sjølv at novella er ei veldig bra forteljing om slik kjærleiken kan vere i dag. Alle kjenslene til hovudpersonen, er slike tankar eg også har sitte med før, og det er gøy å lese bøker der ein kjenner seg igjen. Eg meiner at boka passar for dei fleste på vår alder, altså 14-16 år, men eg vil seie at ho passar best for jenter. Eg anbefaler alle å lese boka, ikkje bare den novella eg har lese, men dei andre i boka er også veldig bra, med gode tema nesten alle ungdomsjenter kjenner til! 

                                                                                                            

                                                                                                                  Marie P